Ex-fan fileert De Kreuners: "fysiek onmogelijk wat ze in hun teksten beweren".

Van onze muziekreporter, Kurt Cobbijn

Met klassiekers als ‘Ik wil je’, ‘Cous-cous kreten’ en ‘Verliefd op Chris Lomme’, mag De Kreuners gerust tot het kransje van grootste rockbands uit de Vlaamse muziekgeschiedenis gerekend worden. Ook nu nog zorgt de intro van ‘Ik wil je’ voor spontane sfeeropwellingen op menig dansvloer. Het nummer werd hun grootste hit en de openingszinnen staan in het collectieve geheugen gegrift:

‘Ze likt aan haar glas terwijl ze naar hem lacht.

Hij stapt op haar toe, ze had het wel verwacht.’

Toch zijn er ook fans die gaandeweg afhaakten, en mettertijd zelfs een sterke antipathie ontwikkelden voor de band. Clarice De Maeght, een 46-jarige chirurgisch assistente uit Nieuwpoort, identificeert zichzelf intussen al 15 jaar als ex-fan. “De reden hiervoor? Die moet je toch echt zoeken in de onrealistische verwachtingen die de band De Kreuners al die jaren geschept heeft”, steekt De Maeght van wal.

De Maeght was jarenlang een trouwe fan van De Kreuners. “Ik was aanwezig op tal van concerten, had al hun platen en een pak marchindaas…merchisandies…merchida, allez ja, brol.” Op een bepaald moment was het echter uit met de verregaande idolatrie voor de Vlaamse rockiconen. “Ik besefte toen dat sommige zaken uit hun teksten gewoon fysiek onmogelijk waren. Dat voelde voor mij toch aan als verraad en fanbedrog”, verklaart De Maeght.

Aan je glas likken en verleidelijk lachen? Onmogelijk volgens De Maeght.

“Kijk, als bekende artiest heb je toch een bepaalde voorbeeldfunctie. Dan moet je geen verkeerd verwachtingspatroon liggen scheppen bij je fans en al zeker geen verleidingstechnieken voorstellen die fysiek onmogelijk zijn, zeker niet in een nummer als ‘Ik wil je’ dat toch een bepaald erotiserend karakter heeft.”

De West-Vlaamse is, op een paar kleine bevliegingen na, al heel haar leven single. Hiervoor schuift ze de schuld radicaal in de schoenen van De Kreuners. “Kent u de begintekst van ‘Ik wil je’? ‘Ze likt aan haar glas terwijl ze naar hem lacht.’ U moet dat eens proberen, meneer, ik zeg het u: het is gewoon fysiek onmogelijk. Ik dacht eerst dat het aan mij lag, tot ik met deze problematiek bij mijn vriendinnen ging aankloppen. Ook zij slagen er niet in om aan een glas te likken en tegelijkertijd verleidelijk te lachen.”

“En dan het vervolg van die tekst, nog erger!”, gaat Clarice De Maeght geïrriteerd verder. “Nog zo’n onzin: ‘Hij stapt op haar toe…’. Dat is in al die jaren inderdaad meermaals gebeurd, maar niet omdat ik ‘touche’ had hoor. Die kerels kwamen mij telkens vragen waarom ik zo’n gekke smoelen aan het trekken was met mijn glas. Hup, weg romantiek! Op een bepaald moment houdt het dan toch op. Neen, voor mij geen Kreuners meer, meneer!”